ပင္လယ္ျပင္တြင္သေဘၤာပ်က္၍ အသက္ကယ္ ေဖာင္ေလးႏွင့္ လြတ္ေျမာက္လာသူ ကုိအူလည္ ကုိတံုးအႏွင့္
ကုိလူရုိး သံုးဦး သည္ ကြ်န္းတစ္ကၽြန္းေပၚသို႔ ဆိုက္ေရာက္လာသည္။
ကုိလူရုိး သံုးဦး သည္ ကြ်န္းတစ္ကၽြန္းေပၚသို႔ ဆိုက္ေရာက္လာသည္။
ထိုကၽြန္းေပၚရွိ လူသားစား လူရိုင္းမ်ားက ၎တို႕ကို ဖမ္းဆီး လို္က္ကာ လူရိုင္းဘုရင္ထံ ေခၚေဆာင္သြား သည္။
လူရိုင္းဘုရင္က “ေအး ဒီကြ်န္းေပၚ ေရာက္လာသူေတြကို ငါတို႕က သတ္စားေလ့ရွိတယ္။
ဒါေပမယ့္ မသတ္ခင္ မွာေတာ့ အခြင့္အေရး တခုေပးတယ္။ အဲဒါက မင္းတို႕ ေတြ တနာရီ
အတြင္းမွာသစ္သီး ၁၀ လံုးစီ ယူလာဖို႕ပဲ။ အဲဒါ မင္းတို႕ သစ္သီး ဆယ္လံုးစီ အျမန္သြားရွာခဲ့ၾက။”
သံုးေယာက္သား အေျပးေလး ထြက္သြားၾကသည္။
ပထမဆံုး ကုိတံုးအ က ပန္းသီး ဆယ္လံုးေကာက္ယူ၍ အျမန္ဆံုးျပန္ေရာက္လာသည္။
ထိုအခါ လူရိုင္းဘုရင္က “အဲဒီ ပန္းသီး ဆယ္လံုးကို မင္းစအိုထဲကို တလံုးခ်င္း
သြင္းရမယ္။ မင္းမ်က္ႏွာမွာ ဘာခံစားခ်က္မွ မျပရဘူး။ တကယ္လို႕
မင္းမ်က္ႏွာမွာ တစံုတရာ စိတ္ခံစားမွဳျပသရင္ မင္းကို သတ္စားမယ္။”
ကုိတံုးအ က အေကာင္းဆံုး ႀကိဳးစားသည္။ သို႕ေသာ္ သံုးလံုးေျမာက္တြင္ နာက်င္မွဳေၾကာင့္ကုိတံုးအ၏မ်က္ႏွာ ရွံဳ႕မဲ့သြားမိ၏။ ခ်က္ခ်င္း
အသတ္ခံလိုက္ရသည္။
ထို႕ေနာက္ ဒုတိယ ကုိအူလည္ ျပန္ေရာက္လာ၏။ သူ႕လက္တြင္ ေညာင္သီး ဆယ္လံုး
ပါလာသည္။ လူရိုင္းဘုရင္က သူ႕ကို ပထမ လူအတိုင္း ေစခိုင္းသည္။ ကုိအူလည္က
သူ႕အတြက္ အခက္အခဲမရွိႏိုင္ေၾကာင္း သိ၍ ၀မ္းသာသြား
သည္။ သို႕ေသာ္ ၉ လံုးေျမာက္ ေညာင္သီး သြင္းၿပီး ခ်ိန္တြင္ မေအာင့္
မအီးႏိုင္ ရယ္ေမာလိုက္မိသည္။ ထို႕ေနာက္ အသတ္ခံလိုက္ရသည္။
ကုိတံုးအ ႏွင္႕ ကုိအူလည္တုိ႕ ႏွစ္ေယာက္ တမလြန္ဘ၀တြင္ ဆံုဆည္းမိၾက၏။
ကုိတံုးအ – “ေဟ့ေကာင္ မင္းေတာ္ေတာ္ညံတဲ့ေကာင္ပဲ။ ငါ့ရဲ႕ပန္းသီးေတြက
အႀကီးႀကီးေတြမို႕ ထားပါေတာ့၊ မင္းေညာင္သီးေလးေတြက ဘာခက္တာမွ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒါ
မင္းက ဘာလို႕ ေအာင္ျမင္ခါနီးက်မွ ရယ္ရတာလဲ။”
ကုိအူလည္ – “မင္းငါ့ကို အျပစ္မတင္နဲ႕။ မင္းလည္း ငါ့ေနရာမွာဆို ဒီလိုျဖစ္မွာပဲကြ။”
ကုိတံုးအ – “ဘယ္လိုျဖစ္လို႕လဲကြ။”
ကုိအူလည္ – “ဘယ္လိုျဖစ္ရမလဲ ငါ့ကို ေညာင္သီး ၉ လံုးသြင္းၿပီးသြားတဲ့
အခ်ိန္မွာ ဟိုေကာင္ ရုိးအ က ဒူးရင္းသီးႀကီး ဆယ္လံုး ထမ္းျပန္လာတယ္ေလကြာ—”
No comments:
Post a Comment